کفن عدن

کفن عدن (انگلیسی: Shroud of Eden) همچنین با نام کفن تورین نیز شناخته می‌شود، یک پارچه از جنس کتان و با پیش‌زمینه‌ای عرفانی است که باعث بازسازی و شفا پیدا کردن استفاده کننده می‌شود. به عنوان یکی از چندین میراث بازمانده از تمدن اولیه، این کفن به عنوان تکه عدن شماره ۶۶ شناخته می‌شود.

این کفن به عنوان یک پارچه سفید رنگ‌آمیزی شده با خون توصیف می‌شود که در داخل یک صندوقچه نگه‌داری می‌شده است. این رنگ‌آمیزی مرموز به شکل مردی به ظاهر شکنجه شده و زخم‌آلود است. دستان او به طرف باز و روبه جلو است که به احتمال زیاد نمایش دهنده به صلیب کشیده شدن فرد است. کلیسا با این حال در سوابق خود اشاره کرده که چهره این مرد در طول تاریخ چند بار تغییر کرده است.

کارکرد و تاثیرات

کفن عدن (Shroud of Eden) یکی از اشیاء به جا مانده از تمدن اولیه است که در طول تاریخ در اختیار گروه‌ها و افراد مختلفی بوده است. ویژگی اصلی این پارچه کتان خاصیت زنده کردن مردگان و شفا به بیماران بوده است. از آن برای بهبود زخم‌ها و جراحات سنگین، مریضی‌های لاعلاج، و همچنین نقصان مادرزادی در بدو تولد استفاده شده است. با وجود شایعات، کفن هرگز نمی‌توانست یک مرده را زنده کند، با این حال بدن را برای لحظاتی کوتاه و با توانی بسیار پایین هوشیار نگاه می‌داشت.

جیووانی بورجیا نوزادی بود که در کودکی و بدو تولد ناقص زاده شد و مرگ او قطعی به نظر می‌رسید. با این حال پدرش پروتو با پیچیدن کودک در کفن باعث شفایش شد و کودک پس از این زنده ماند. کودک البته پس از این تاثیرات کفن را در خود می‌دید از جمله دیدن رویاها و تصاویر واضح و کاملی در هوشیاری از کسانی که پارچه را در طول تاریخ لمس کرده بودند.

دارندگان

• تمدن اولیه (؟ - ؟)
• یاسون (؟ - ؟)
• یوسف (؟ - ؟)
• داوود (؟ - ؟)
• اساسین‌های رومی (۴۲ پیش از میلاد)
• عیسی مسیح (؟ - ۳۳ میلادی)
• ژفری دو شارنی (؟ - ؟)
• ماریو آئودیتوره (۱۴۵۴ میلادی)
• جیوانی آئودیتوره (۱۴۵۴ میلادی)
• رینالدو ویتوری (؟ - ۱۴۹۸)
• پروتو کالدرون (۱۴۹۸)
• نیکولو دی پیتیلیانو (۱۵۰۹ - ۱۵۱۰)
• فرانچسکو ویچلی (۱۵۱۰ - ؟)
• باگوتینی (؟ - ۱۹۴۴)

تاریخچه

یونان

یکی از نخستین اشاره‌ها به کفن عدن (Shroud of Eden) به اسطوره‌های یونانی و پشم زرین مربوط است. پیشم زرین یک شئ با قدرت‌های مرموز بود که توسط یاسون و آرگونت‌ها از روی یک درخت محافظت شده توسط یک اژدها برداشته شد. بر طبق افسانه، این پشم قدرت زنده کردن هرچیز مرده را داشت.

مقدونیه

کفن عدن پس از این برای دوره‌ای به اساسین‌های رومی رسید. اساسین‌ها در سال ۴۴ پیش از میلاد ژولیوس سزار، سزار روم و متحد تمپلارها را به قتل رساندند. دو سال بعد وقتی که بروتوس خودکشی کرد، متحدان اساسینش با کفن عدن تلاش کردند او را به زندگی بزگردانند. این کار در مقدونیه انجام شد و با اینکه اساسین‌ها پیش از این از آن استفاده نکرده بودند و از نتایجش بیم داشتنند، در نهایت او را در این کفن پیچیدند. جسد پس از این چشمانش را باز کرد و دستانش را تکان داد ولی نفس نمی‌کشید و واکنشی به لمس شدن دیگران نداشت. او درنهایت پس از این به مرگ دوم دچار شد. کفن پس از این از او باز شد و در صندوقچه مخصوص قرار گرفت.

خاور میانه

در سال ۱۷۰۰ پیش از میلاد، این کفن توسط یعقوب با عنوان قبای رنگارنگ به پسرش یوسف بخشیده شد. این پارچه همچنین در سال ۹۷۰ پیش از میلاد در اختیار داوود بود که به عنوان دومین پادشاه یهودیان سرزمین مقدس با جالوت جنگید.

با این حال مشهورترین دارنده این کفن، عیسی مسیح در سال ۳۰ میلادی بوده است. در این سال تمپلارها، تحت پوشش امپراتوری روم، مسیح را مصلوب و کفن عدن را دراختیار گرفتند. حواریون عیسی پس از این کفن را بازیابی و از آن برای زنده کردن مسیح استفاده کردند. پس از این مسیح و کفن ناپدید شدند.

مونتریجیونی

کفن درنهایت در اختیار یک تمپلار فرانسوی به نام ژفری دو شارنی در اواسط قرن ۱۴ قرار گرفت. گرچه در ادامه این کفن از او دزدیده شد و با یک پارچه جعلی و دقیق توسط اساسین‌های مونتریجیونی جابجا گردید. در مونتریجیونی، پس از تایید اصالت کفن عدن، خاندان آئودیتوره تصمیم گرفت آن را مخفی کند. آن‌ها با نفوذ و جعل اسناد کلیسا موقعیت کفن را مفقود شده اعلام و سپس آن را پنهان نمودند. گرچه تمپلارها پس از این نیز برای پیدا کردن کفن شهر را زیر و رو کردند. جستجوی آن‌ها نتیجه بخش بود و سرانجام موقعیت کفن شناسایی شد. پس از این کوندوتیرو فدریکو دا مونتفلتو با ارتشی به مونتریجیونی حمله و آنجا را محاصره نمود. ماریو آئودیتوره و اساسین‌های شهر با موفقیت حمله را دفع کردند و در بازجویی که از لوچیانو پزاتی انجام دادند متوجه شدند این حمله ناگهانی برای پیدا کردن چیزی است که در زیر شهر مخفی شده بود.

با تیمی از مورخان و معماران، ماریو برای پیدا کردن محل این کفن شهر را جستجو کرد اما تنها به شواهدی مبهم می‌رسید. در ادامه او و تیمی از سربازان موفق به پیدا کردن یک ورودی در پشت دیوار قلعه شدند که به مسیری پر پیچ و خم و پر از تله ختم می‌شد. گروه مسیر را ادامه داد که در این راه بسیاری از سربازان کشته و یک چشم ماریو نیز بر اثر برخورد یکی از تله‌ها از بین رفت. درنهایت با تلفات زیاد و چند نفر باقیمانده، ماریو به اتاقکی رسید که تنها یک صندوقچه چوبی ساده در آن قرار داشت. در این زمان سربازان به ماریو گفتند هرچه سریع‌تر صندوقچه را باز کرده و از کفن برای التیام زخم‌ها و زنده‌کردن دوستانشان استفاده کنند. با این حال ماریو گفت حتما دلیلی برای پنهان کردن اینچنینی این صندوق وجود دارد و از بازکردن خودداری کرد. سربازان پس از این به ماریو حمله کردند و او که دیگر مجبور به مقابله شده بود این افراد را کشت. او در نهایت بدون باز کردن صندوقچه آن را رها کرد و به شهر بازگشت.

ماریو در ادامه و از ترس قدرت این پارچه، آن را به ویلایش در شهر برد و در آنجا مخفی کرد. ماریو در ادامه کفن را برای برادرش جیووانی در فلورانس فرستاد تا برای همیشه از مونتریجیونی دور باشد. پس از این دیگر اشاره‌ای به کفن نشد و در پاسخ ماریو گفت این موضوع دیگر مشکل محفل اساسین‌ها است.

اگاندلو

در سال ۱۴۹۸، پروتو کالدرون که به عنوان یک اساسین مخفی در دستگاه چزاره بورجیا نفوذ و از وی جاسوسی می‌کرد، به زودی عاشق خواهر چزاره یعنی لوکرتزیا شد. این دو مخفیانه با هم ارتباط داشتند تا اینکه به باردار شدن لوکرتزیا انجامید. پسر به دنیا آمده به قدری ضعیف بود که آن‌ها از مرگ وی مطمئن بودند. با به دنیا آمدن پسر و روشن شدن رابطه او با لوکرتزیا، پروتو دستگیر و زندانی شد. او در ادامه به هرشکل ممکن از زندان فرار کرد و با آگاهی از شئ مخفی شده توسط اساسین‌ها، پسر رو به مرگش را با خود به اگاندلو برد تا با کمک آن پسرش را شفا دهد.

پروتو به زودی به خانه رینالدو ویتوری می‌رسد؛ جایی که می‌دانست کفن در آنجا پنهان شده است. او برای به دست آوردن و استفاده از این پارچه تعدادی از اساسین‌ها را کشت و درنهایت با پیدا کردن و استفاده از کفن، پسرش را شفا داد. با این حال خود پروتو، در ادامه به دلیل شکستن قوانین محفل توسط اساسین‌ها اعدام شد.

لندن

در سال ۱۸۶۸، در طول دوران انقلاب صنعتی، هر دو محفل اساسین‌ها و تمپلارها در جستجوی کفن عدن بودند. در این دوره، کرافورد استاریک به عنوان استاد اعظم محفل تمپلارها، هدف‌گذاری خود را روی پیدا کردن تکه‌های عدن گذاشته بود. او در نهایت نیز موفق به پیدا کردن کفن عدن شد اما توسط اساسین‌ها؛ ایوی و جیکوب فرای متوقف شد. زمانی که کفن بر تن استاریک بود، جراحات او به سرعت درمان می‌شدند و دوقلوهای فرای مجبور شدند ابتدا این جسم را از تن او خارج کرده و سپس او را بکشند. پس از مرگ استاریک نیز کفن برای همیشه در نهانگاه خود باقی ماند.

میلان

در یک روز کریسمس در سال ۱۹۴۴ و در میانه جنگ جهانی دوم، یک عامل تمپلارها وارد رستورانی در میلان ایتالیا شد و گفت به منظور خرید یک شئ به نام کفن آمده است. او با پولی زیاد به خانه خانواده باگوتینی هدایت شد؛ جایی که به او یک صندوقچه کوچک با پارچه محقری در داخل آن نشان داده شد.

این عامل تمپلار، اصالت کفن عدن را به عنوان شئ متعلق به تمدن اولیه از طریق یک وسیله کوچک داده شده توسط صنایع آبسترگو تایید و آن را با خود برد.

دوران مدرن

پس از بازبینی سرگذشت دوقلوهای فرای، تمپلارها و اساسین‌ها متوجه محل کفن عدن در لندن شدند. با این حال علیرغم تلاش اساسین‌ها، این تکه عدن در نهایت به دست تمپلارها افتاد. تمپلارها با کفن عدن امیدوار به ساخت یک بدن زنده بودند اما نادانسته توسط آن‌ها، وایولت دا کوستا عضوی از محفل اراده اول و طرفدار جونو بود، و برای برگرداندن زندگی فیزیکی برای جونو تلاش می‌کرد. پس از این دا کوستا تلاش کرد تا با جونو ارتباط برقرار و با او درمورد کفن و همچنین چگونگی فکر مردم در مورد بازگشت جونو به زندگی صخبت کند، جونو در ادامه ظاهر شد و گفت نگران نباشد چون «او جهان را نجات خواهد داد».

منابع

• اساسینز کرید ۲
• Shroud of Eden, وب‌گاه اساسینز کرید ویکیا